eve-r-green

Jak niektórzy z Was zdążyli już zauważyć wczoraj byłam w studio DD TVN, gdzie nagrywaliśmy odcinek na żywo do Mody Polskiej ( dla tych, którzy przegapili link TUTAJ). Chciałam Wam opowiedzieć co i jak, jakie były moje wrażenia, a na koniec pochwalić się nowymi łupami wyszperanymi w warszawskich sklepach.

No to zaczynamy.

Od momentu pierwszego telefonu i powiadomieniu o zaproszeniu do studia cały czas miałam kontakt telefoniczny z przemiłą Panią Basią. Pani Basia dokładnie opowiedziała mi jak będzie wyglądać nagranie, udzieliła dokładnych wskazówek na temat lokalizacji hotelu, godziny wejścia na antenę oraz zwrotów kosztów podróży ( tu byłam mile zaskoczona: Tvn zarezerwował i opłacił 4****hotel Mercury Grand ze śniadaniem, a dodatkowo okazało się, że mogę również liczyć na zwrot pieniędzy za dojazd do Warszawy). I kazała zabrać dużo ubrań, dużo butów i jeszcze więcej dodatków. W studio okazało się, że to polecenie było trochę na wyrost, bo przytargałam ze sobą dwie wielkie walizki, z czego na wieszakach udało mi się powiesić 1/10 tego, co miałam ze sobą.

Na miejscu miałam być o godzinie 8:00 rano, mimo, że wejście na antenę wyznaczono dopiero na 9:30. Na szczęście okazało się, że hotel jest położony dosłownie ulicę dalej od studia, więc bez większych przygód dotarłam na Marszałkowską 76. Obyło się bez taksówki. Po wejściu do środka ochroniarz skierował mnie do windy, nacisnął dziewiąte piętro i uruchomił windę przepustką ( tak, tak, nie każdy może sobie ot tak wjechać na górę). W studio przywitała mnie Pani Basia, zaproponowała herbatę, dała do wypełnienia kilka formularzy ( zgoda na upublicznienie i emisję wizerunku, dane potrzebne do zwrotu pieniędzy za dojazd)
i kazała rozgościć się na kanapie. Studio jest o dziwo dość małe, mieszczą się w nim tak naprawdę trzy stanowiska: wyspa z kuchnią, kanapy i to miejsce, w którym zawsze nagrywa się Modę Polską. Na planie pracuje dużo młodych osób, plan programu na dany dzień rozpisany jest co do minuty, a będąc w środku w ogóle nie odczuwa się zdenerwowania czy chaotycznej bieganiny ekipy kręcącej - to ostatnie chyba głównie dzięki bardzo ogarniętemu kierownikowi produkcji. Zdarzały się małe wpadki, zapewne niedostrzegalne dla widza siedzącego przed TV, np podczas rozmowy prowadzących z gośćmi nagle zaczął pikać niby zepsuty budzik :-).

Po krótkiej chwili zaproszono mnie do Pani makijażystki, która poprawiła mój make up oraz zmatowiła twarz. Obok malowano akurat Jolantę Pieńkowską, która w międzyczasie oglądała cover nagrania Gotye. Pani Jola jest strasznie chuda - to chyba prawda, że kamera dodaje kilogramów, bo nigdy nie rzuciło mi się to tak w oczy. Wygląda jak ja podzielona na pół.

Po makijażu  przygotowano dla mnie i dla Adama ( mojego konkurenta) wieszak, na którym mieliśmy rozwiesić swoje ubrania. Gdy skończyliśmy w studio pojawił się akurat Tomasz Jacyków, który przywitał się z nami i udał się do makijażystki. Po kilku minutach staliśmy już w czwórkę na miejscu i czekaliśmy na znak - sygnał wejścia na antenę. Ucieliśmy sobie z Panem Tomkiem krótką pogawędkę na temat zielonej sukienki z gorylem zaprojektowanej przez Angelę ( marka Trash )i ani się obejrzałam byliśmy na wizji. Stres był, nie powiem, że nie. W końcu nie codziennie na człowieka gapi się na żywo kilka milionów odbiorców.




Po emisji opowiedziałam zachwyconej Jolancie Pieńkowskiej kto uszył moją czarną sukienkę, którą miałam w finałowej stylizacji ( sylwetkę Arka Taraski oraz jego projekty już niedługo przybliżę Wam na blogu), zrobiliśmy z Tomkiem Jacykowem kilka pamiątkowych zdjęć i...już.


O 11:00 byłam już z powrotem w hotelu. Korzystając z chwili wolnego czasu pobiegłam poszperać w sklepach na Marszałkowskiej i w Złotych Tarasach. Oto co kupiłam przez te dwa dni: